Μετά τη χθεσινή (15.12.2014) συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Π. Φαλήρου, ο εκπρόσωπος της κίνησης "ΦΑΛΗΡΟ - ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ" προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Παλαιού Φαλήρου της 15^ης Δεκεμβρίου 2014, ήταν η πέμπτη (κανονική) του σώματος και η πέμπτη κατά σειρά που βρήκε άδεια τη θέση της Εβελίνας Παπούλια.

Η προσφιλής ηθοποιός είχε τη διάθεση να ενισχύσει με την τη συμμετοχή της το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού «ΕΜΕΙΣ για το Φάληρο», ο οποίος προέκυψε από τη σύμπραξη δύο κινήσεων πολιτών (μία εκ των οποίων ήταν η κίνηση «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ»), καθώς και δημοτών που επέλεξαν να συμμετέχουν σε αυτόν, με γνώμονα τη συνεπιδίωξη ενός «άλλου» ήθους στα δημοτικά μας πράγματα.

Η συνεχής απουσία, χωρίς καμία δικαιολόγηση εκ μέρους της, πλην της υπονόησης φορτωμένου επαγγελματικού προγράμματος, θίγει όχι μόνο τους ψηφοφόρους του συνδυασμού «ΕΜΕΙΣ για το Φάληρο», αλλά και όλους τους δημότες, οι οποίοι δικαίως αξιώνουν πλήρωση των υποχρεώσεων της εκπροσώπησής τους.

Εάν οι υποχρεώσεις της αγαπημένης πρωταγωνίστριας συνεχίσουν να είναι βεβαρημένες (πράγμα που σε επαγγελματικό επίπεδο δεν μπορούμε παρά να της ευχόμαστε), τότε η παραίτηση είναι η μόνη οδός που διασφαλίζει μία έντιμη στάση έναντι δημοτών και ψηφοφόρων.

Τέλος, σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα προς φίλους, γνωστούς και άλλους συνδημότες (που σε κατ’ ιδίαν επαφές μας, μου εκδηλώνουν βεβαιότητα πως -κατόπιν της αδυναμίας εκ μέρους της κυρίας Παπούλια- θα χαρούν να με δουν στο Δημοτικό Συμβούλιο), να ξεκαθαρίσω τα εξής:

1.       Δεν έχω κάνει καμία τέτοια συμφωνία με τον επικεφαλής του συνδυασμού «ΕΜΕΙΣ για το Φάληρο», ούτε και έχω ζητήσει ποτέ πολιτική ελεημοσύνη.

2.       Ακόμη και αν παραιτηθεί η κ. Παπούλια, την κενή θέση πλάι στον Δημήτρη Πιτούλη, δεν προβλέπεται να καταλάβω εγώ, αλλά ο -πρώτος επιλαχών- Αντώνης Πιτούλης.

Ως μέλος της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ» έχω ενστερνιστεί πλήρως το ομαδικό της όραμα για πολιτική πορεία βασισμένη στο ήθος, την παρουσία, την παραγωγή ιδεών και έργου, «με πάθος για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο».

Η πόλη είναι χρέος και το χρέος είναι -κυρίως- συναίσθημα του ανδρός, το οποίο αποδεικνύεται με πράξεις. Οι λέξεις που συνθέτουν δηλώσεις όπως η παρούσα, λειτουργούν μόνο ως δέσμευση. Λέξη είναι και η υπογραφή.  Την τιμάς και σε τιμά.

Όσοι θυμόμαστε την «ωραία ατμόσφαιρα» που επικράτησε στη συνεδρίαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου, νιώθουμε ότι ξαναείδαμε για πολλοστή φορά το ίδιο έργο, το οποίο «επαναπροβάλλεται» την τελευταία δεκαπενταετία (και βάλε).

Οι φωτογραφίες αρχείου της 17ης Σεπτεμβρίου (τις οποίες θεωρούμε πιο εποικοδομητικό να αντικαταστήσουμε εδώ με Ντίνο Ηλιόπουλο και Παντελή Ζερβό) μιλάνε από μόνες τους για το εύθυμο και θεσμικά χαλαρό κλίμα, το οποίο αποτελεί κανόνα. Από την προηγούμενη συνεδρίαση έχουμε συγκρατήσει την ξαναϊδωμένη εικόνα με τη σακούλα με τα πατατάκια κάτω από το έδρανο, η οποία τροφοδοτούσε δύο αντιδημάρχους, καθώς και και τη φράση «εγώ που ερχόμουν και σε μάζευα νύχτα από τα κ@λόμπαρα» που εκτοξεύθηκε από πρώην σε νυν αντιδήμαρχο κατά τη διάρκεια έντονης αντιπαράθεσης.

Η υπογράμμιση των παραπάνω δύο αναμνήσεων δεν εκπορεύεται από πολιτική πολεμική εναντίον προσώπων που οι συνδημότες μας εκλέγουν συνειδητά και σταθερά εδώ και πολλά χρόνια, αλλά από την επιθυμία μας να επιστρέψει σημαντικό μέρος του δημοτικού μας συμβουλίου στο ηθικό minimum που απαιτεί η αποστολή του.

Παγίδα και κατάρα συνάμα είναι το κλίμα οικειότητας που εγκαθιδρύεται μεταξύ «των ίδιων και των ίδιων» προσώπων που συμμετέχουν στα κοινά και το δημόσιο βίο της πόλης. Είναι γνωστό ότι από τα μέλη και το ακροατήριο του δημοτικού συμβουλίου, ως τις σωματειακές δραστηριότητες του Φαλήρου, συναντά κανείς τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα (μηδέ ημών εξαιρουμένων). Αυτή η αλληλοεξοικείωση δημιουργεί τόση ηθική χαλαρότητα, όση επικρατεί και μεταξύ των μελών μιας νεανικής «παλιοπαρέας» που δείχνει ανοχή στις παρεκτροπές των μελών της.

Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι μεγαλώσαμε πια. Το ότι μεγαλώσαμε μαζί δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Τα κοινά της πόλης δεν είναι μια χαρούμενη εκδρομή μεταξύ παλιόφιλων. Είναι αγωνία, είναι σχεδιασμός, είναι πάθος για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο. Είναι ευγενής αντιπαλότητα μα και στοίχημα ήθους.

Άμεση και εύκολη διέξοδο αποτελεί η διεύρυνση της δημοσιοποίησης των συνεδριάσεων, μέσα από την πλήρη διαδικτυακή αναμετάδοση ή μαγνητοσκόπησή τους και φιλοξενία στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου.

Ο δε λόγος που προκρίνουμε αυτή τη λύση είναι δυστυχώς η αμφιβολία μας για τον εθελοντισμό των εκπροσώπων μας ως προς μία δημόσια προσωπική αυτοδέσμευση ήθους ενός εκάστου, ακόμη και αν συγγραφέας του προσωπικού κώδικα τιμής ήταν «εις έκαστος δεσμεύων εαυτόν».      

Η κίνηση «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ» νιώθει την υποχρέωση να δημοσιοποιήσει ένα θερμό «ευχαριστώ» στους συνδημότες από θεσμικές και σωματειακές συλλογικότητες της πόλης μας, που αποδέχθηκαν το κάλεσμα για να βρεθούμε γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσουμε με καλή διάθεση μια ιδέα.

Η ιδέα αυτή ήταν η έμπρακτη μνημόνευση των 70 χρόνων της απελευθέρωσης του Π. Φαλήρου από τους ναζί και ταυτόχρονα η απόθεση λουλουδιών σε δύο μνημεία της πλατείας του Φλοίσβου, προκειμένου να αποδοθεί η οφειλόμενη τιμή στη νεαρή ηρωίδα Ήβη Αθανασιάδου, χωρίς να λησμονηθούν -μια τέτοια μέρα- οι άλλοι αντιστασιακοί της περιόδου 1941-1944.

Ευχαριστούμε τόσο εκείνους που προσήλθαν στον οργανωτικό διάλογο, όσο και εκείνους που "πήραν τους δρόμους" την περασμένη Κυριακή. Η ευχαριστία μας τους απευθύνεται συνειδητά χωρίς αναφορές ονομάτων και ιδιοτήτων, επειδή επιθυμούμε να επικεντρώσουμε στο «ΜΑΖΙ», το οποίο υπήρξε το κινητήριο πνεύμα του εγχειρήματος.

Κρίνουμε ωστόσο ότι -με βάση το χαρακτήρα της δράσης- οφείλουμε μία κατ’ εξαίρεσιν ονομαστική ευχαριστία στον έξοχο αγωνιστή συνδημότη μας κ. Στέλιο Ζαμάνο, πρόεδρο πανελληνίου συνδέσμου εθνικής αντίστασης, ο οποίος τίμησε τη δράση μνήμης με την παρουσία του και μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις του μετά το πέρας της.

 

Οι φωτογραφίες που έχουν ήδη δημοσιευθεί, θα κρατήσουν ζωντανή τη συλλογική μας μνήμη, αλλά και την προσωπική μνήμη καθεμιάς και καθενός, από όσες και όσους συμμετείχαν.

Η μνήμη πεπραγμένων είναι χρήσιμη στους πράξαντες, αλλά κυρίως σε αυτούς που θα πράξουν στο μέλλον.

Η δε «Άλλη Πόλη» θα συνεχίσει να επιμένει σε όσα μας ενώνουν.

Η κίνηση «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ» αναλαμβάνει ενωτική πρωτοβουλία για συλλογική δράση μνήμης για τα 70 χρόνια της απελευθέρωσης του Παλαιού Φαλήρου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και τη θυσία της Ήβης Αθανασιάδου τον Οκτώβριο του 1944. Η δράση μπορεί να αφορά την οργάνωση μίας κεντρικής ή περισσότερων συμπληρωματικών εκδηλώσεων εντός των ημερών που ακολουθούν. Η δε πρόταση συνδιοργάνωσης απευθύνεται σε θεσμικές ή σωματειακές συλλογικότητες της πόλης, δημοτικές παρατάξεις και τοπικές οργανώσεις κομμάτων του δημοκρατικού τόξου. Οι επαφές σε αυτή την κατεύθυνση ξεκινούν άμεσα ενώ η ηλεκτρονική πλατφόρμα της «Άλλης Πόλης» http://faliro-alli-poli.blogspot.gr, faliroallipoli@gmail.com, Facebook, Twitter θα δέχεται προτάσεις για συμμετοχή στην προσπάθεια. Στόχος είναι η προβολή της ενωτικής μνημόνευσης των ιστορικών γεγονότων και ουδόλως η προβολή μεμονωμένων προσώπων ή κινήσεων. Η πρώτη συλλογικότητα που αυτοδεσμεύεται σε αυτή την κατεύθυνση είναι η κίνηση «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ». 

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς θα μαθαίνατε για πότε έχει οριστεί το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Παλαιού Φαλήρου; Μία λύση είναι να κάνετε καθημερινά μία περιήγηση στην επίσημη ιστοσελίδα του, μήπως και το πετύχετε. Μία άλλη είναι να σας ενημερώσει κάποιος γνωστός σας δημοτικός σύμβουλος. Θεωρείτε κάτι τέτοιο αρκετό;

Μήπως αντ’ αυτών το αυτονόητο θα ήταν το εξής;

1.       Ο Δήμος να έχει μια δυναμική, χρηστική και ελκυστική ιστοσελίδα.

2.       Να έχει επίσημα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

3.       Να έχει επίσημα applications κινητών

4.       Να έχει web TV για να δίνει εικόνα της κοινωνικής ζωής και δημοτικών θεμάτων

5.       Να έχει web radio για καθημερινή ενημέρωση των ενδιαφερομένων

Σε όλα αυτά τα αυτονόητα θα έπρεπε να προστεθεί και ο «χώρος» για την άποψη των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, αλλά και η δυνατότητα δημόσιου διαλόγου με τον πολίτη-δημότη.

Όλα τα παραπάνω, εκτός από τη διευκόλυνση του δημότη και της δημοκρατίας, θα συνέβαλαν και στην ανάπτυξη συλλογικής φαληρικής συνείδησης, αφού -ελλείψει τοπικών ΜΜΕ- επαρκής τρόπος διαρκούς ενημέρωσης δεν υπάρχει και η ιστορία της «πόλης υπνωτηρίου» συνεχίζεται απειλώντας την ιστορία της πόλης ως χώρου συνύπαρξης ανθρώπων που αφήνουν ίχνη του βίου τους.

Κατά τη χθεσινή διαδικασία εκλογής των δημοτικών συμβούλων που θα στελέχωναν τις διαφορετικές επιτροπές, ο Γιώργος Βασιλείου, επικεφαλής της παράταξης «Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση – Μαζί για το Φάληρο» υπέπεσε σε απρέπεια. Αποκάλεσε υποτιμητικά «μικρό» τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κώστα Μερκουράκη. Μετά βεβαίως ανακάλεσε, αλλά ένα κάποιο πνεύμα αντιμετώπισης προσώπων και καταστάσεων έγινε αντιληπτό. Εμείς θα πούμε ότι ούτε η ηλικία, ούτε το ήθος που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα ο επικεφαλής της ΡΑΚ αξίζουν υποτίμησης. Αντιθέτως αξίζουν ενθάρρυνσης, σε ένα Φάληρο γερασμένων ηθών και καταδικαστέων πρακτικών.  

Δημήτρη μου, με βλέπεις να μορφάζω με δυσφορία, γιατί δεν θα ξαναδώ την περπατησιά σου στη γειτονιά μας. Το βιαστικό σου βήμα -πάντα σε ευθεία κατεύθυνση- που καθρέφτιζε το «μέσα» και το «έξω» σου. Τις λέξεις σου, που ήταν μόνο τόσες, όσες απαιτούσαν τα νοήματά σου και ούτε μία παραπάνω. Τη ντομπροσύνη, το κεφάλι το άσκυφτο, τα χέρια που όταν ακουμπούσαν άνθρωπο ήταν για να του απονείμουν το επίζηλο βραβείο της εκτίμησής σου. Το γέλιο σου, που όταν απλωνόταν στην παρέα, ήταν σαν μουσική επένδυση στιγμιαίας επικράτησης του σοσιαλισμού των καλών ανθρώπων, σαν εσένα. Ας μένει μια φωτογραφία μας ομαδική, στην πλατεία μας, με εσένα στη μέση. Ήταν μεγάλη, πολύ μεγάλη μου τιμή, που στάθηκες πλάι μου και συνεισέφερες με τα αγνά σου αισθήματα και το όνομά σου στη λίστα των ταξιδευτών της πιο όμορφης πολιτικής περιπέτειας της ζωής μου στην πόλη μας. Με έκανες όμως σήμερα, που έμαθα ότι δεν θα ξαναπέσω πάνω σου στους δρόμους της Αμφιθέας, να προσθέσω κάτι στις αναμνήσεις που διηγούμαι στο παιδί μου για τις γωνιές  της συνοικίας που μας είδε να μεγαλώνουμε: Τις προσωπογραφίες των καλών ανθρώπων που περπάτησαν στους δρόμους της. Και αφού δεν θα ξεχάσω, όχι, δεν θα ξεχάσω, θα βάζω για υπότιτλο τη βασική εικόνα που έχω για σένα: Το παλληκάρι που ονειρευόταν κοιτώντας ευθεία μπροστά και περπατούσε γρήγορα. Ήξερε πως το όνειρο απαιτεί σεβασμό στα ραντεβού μαζί του. Είμαι σίγουρος ότι πρόλαβες καλέ μου φίλε. Το όνειρο παραμένει μια γειτονιά κατοικημένη από ανθρώπους σαν εσένα.  

Και πάμε για τη νίκη!

Τη χρονιά αυτή η «Ανοιχτή Πόλη» μετονομάστηκε σε «Άλλη Πόλη». Η αρχική στόχευση ήταν μια νέα ανεξάρτητη προσπάθεια με την υποστήριξη όποιου σχηματισμού προετίθετο να τη στηρίξει. 

Ωστόσο οι επαφές και οι συζητήσεις μεταξύ φίλων καθώς και η σύνθεση απόψεων συνέκλιναν στη σύμπλευση με τον συνδυασμό του Στέλιου Βαλέτα.

Μετά την επιτυχημένη ιστορική ζεύξη του Π. Φαλήρου με τον Μίκη Θεοδωράκη, θελήσαμε να συνδέσουμε έναν άλλο πολύ μεγάλο με την πόλη μας. Η επιλογή μας ήταν ο Μίμης Πλέσσας. Ο συνθέτης που χρωμάτισε μουσικά πολλούς ύμνους στη λαϊκή γειτονιά. Τον προσκαλέσαμε στις 10 Οκτωβρίου στην πλατεία Ντάβαρη, στην Αμφιθέα. Στο ίδιο πάνελ με αυτόν κάθισαν ο δημοσιογράφος (νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) Νάσος Αθανασίου και ο σκηνοθέτης Θοδωρής Γκόνης. Ναι, ήταν μία προεκλογική συγκέντρωση και μάλιστα η κεντρική της «Ανοιχτής Πόλης». Είχαμε όμως πετύχει να δώσουμε  - έστω λίγη - ιστορικότητα σε μια λαϊκή γειτονιά του Φαλήρου μας, δια της φιλοξενίας ενός σπουδαίου ανθρώπου.

Στις 17 Σεπτέμβρη διοργανώνουμε εκδήλωση την οποία τίμησε με χαιρετισμό ο τότε Υποψήφιος Υπερνομάρχης Αθηνών – Πειραιώς Γιάννης Πανούσης. 

Στη φαληρική επικαιρότητα των ημερών ήταν η επιλογή Υποψηφίου Δημάρχου και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ (Γ. Αθανασιάδη), η οποία «τρίχασε» τον προοδευτικό κόσμο. Καψάνης - Αθανασιάδης - Φρέρης και ο Δ. Χατζηδάκης είχε αρχίσει να χαμογελά.

Με δεδομένη την ηλικία του Υποψηφίου (39) σε σχέση με αυτήν των ανθυποψηφίων, το σλόγκαν αναπροσαρμόζεται και γίνεται «Νέος Άνθρωπος – Νέος Δήμαρχος». 

Το γεγονός της παραμέλησης των συνοικιών του Φαλήρου, ίσχυε ωστόσο από τότε. Μία παραλλαγή της κεντρικής αφίσας γίνεται αυτοκόλλητη αφισέτα, με τίτλο «Δήμαρχος από τις συνοικίες» υπονοώντας τη σχέση του Υποψηφίου Δημάρχου με την Αμφιθέα. 

Με τον ακτιβιστή φίλο μας Παναγιώτη Παπαδόπουλο, έναν από τους πλέον ενεργούς συμπολίτες μας, είχαμε πάρει την πρωτοβουλία της καταγγελίας και απόδοσης τιμής στη μνήμη δύο εργατών που χάθηκαν σε πυρκαγιά, κατά την ανέγερση του συγκροτήματος VILLAGE στο Δέλτα Φαλήρου από την εταιρεία του Μπάμπη Βωβού.  

Το 2006 η Πάτρα ήταν η Πολιτιστική Συμπρωτεύουσα της Ευρώπης. Διακρίνοντας κοινά σημεία μεταξύ της μητρόπολης της Δυτικής Ελλάδας και του Φαλήρου (θαλάσσιο μέτωπο, πολιτισμός στην καθημερινότητα, παρελθόν ευζωίας) είχα (εν γνώσει του Δήμου Π. Φαλήρου) επιχειρήσει τη σύνδεση του Π. Φαλήρου και άλλων πόλεων που παρουσίαζαν παρόμοια χαρακτηριστικά με την επίσημη πολιτιστική πρωτεύουσα. Η ιδέα είχε συγκεντρώσει επαινετική υποδοχή τόσο από τον Δήμο και τους ιθύνοντες της Πάτρας, καθώς και από μια σειρά Δημάρχων, όμως τυπικοί λόγοι δεν επέτρεψαν την εξέλιξή της. Ο χαρταετός του Μίκη και του Φαλήρου υπήρξε το έμβλημα της προσπάθειας αυτής.

Πρακτικά ήταν μόνο ένα όρθιο banner εσωτερικού χώρου που μας ακολουθούσε σε όλες τις εκδηλώσεις μας. Ουσιαστικά ήταν και παραμένει ένας ύμνος στο δημοκρατικό πολίτευμα.  

Οι πιο νέοι από τους νέους της «Ανοιχτής Πόλης» αποτελούσαν την κίνηση νεολαίας του συνδυασμού. Ομολογώ την ευθεία επιρροή μου στην επιλογή να μπει κείμενο του Αλέκου Παναγούλη στο μπροστινό μέρος της μπλούζας τους. 

Το ότι ο Αλέκος, αν και Γλυφαδιώτης, είχε πάρει απολυτήριο από το 1^ο Γυμνάσιο Παλαιού Φαλήρου, υπήρξε μία ωραία συγκυριακή ιστορική πρόφαση.  

Το διακηρυκτικό κείμενο του συνδυασμού «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ» σε ένα έντυπο. Το όραμα και η στρατηγική του Υποψηφίου Δημάρχου και της ομάδας. Το Φάληρο ιδωμένο από ψηλά ενταγμένο στον αττικό χάρτη, ιδωμένο μέσα από τους δρόμους του, ιδωμένο μέσα από τις καρδιές των νέων ανθρώπων που στελέχωναν την «Ανοιχτή Πόλη».  

Στο πολιτιστικό κέντρο της Αγίας Βαρβάρας βρέθηκαν μαζί μας στις 4.12.2005 φίλοι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Είχε γεννηθεί μία ελπίδα γύρω από έναν ανεξάρτητο συνδυασμό με το όνομα «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ». Στην εκδήλωση είχαν παρευρεθεί προσωπικότητες από διαφορετικούς χώρους όπως ο Λευτέρης Βερυβάκης, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, ο Νεοκλής Σαρρής και άλλοι. Τελικά, από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, την κίνησή μας στήριξε μόνο ο Συνασπισμός. Δύσκολη η επιλογή μιας μόνο φωτογραφίας με κριτήρια ευρέως κοινού. Επιλέγω με τιμή και νοσταλγία αυτή του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, για τη σοφία, την πραότητα και τη γλυκύτητα με την οποία πέρασε από την πολιτική ζωή της χώρας.   

«Είχε βγάλει τότε μια αφίσα ο Γιάννης που δεν την καταλάβαινε κανένας. Όλοι όμως αυτήν συζητούσαν» (Διονύσης Χατζηδάκης – Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου)

Η αφίσα αυτή είχε βγει ως προπομπός της υποψηφιότητάς μου, η οποία ανακοινώθηκε ανήμερα της Αγίας Βαρβάρας (4.12.2005) στο Πολιτιστικό Κέντρο Αγίας Βαρβάρας (!!!). Ήταν η πρώτη εμφάνιση του παιδικού μου εαυτού, πλάι στον παρόντα. Η λογική αυτή ακολούθησε τον στίχο «Τον εαυτό του παιδί, απ’ το χέρι κρατάει» και με ακολουθεί μέχρι σήμερα. Ιδίως στη διαδρομή μου στον τόπο μου, εκεί που οι ίδιοι δρόμοι με θυμούνται μωρό, παιδί, έφηβο, νεαρό, πατέρα…   

Χρώμα απρόσμενο για υποψήφιο συνδυασμού που χρησιμοποιούσε το πορτοκαλί και το πράσινο. Αναδρομή σε μία ζωή 35 χρόνων (τότε) με σημείο εκκίνησης και επιστροφής πάντα το Φάληρο. Φωτογραφίες εποχής και ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλες τις εποχές. Για όσα έζησα, ανάμεσά σας, στο Φάληρο.

Οι εκλογές του 2002 έχουν μόλις τελειώσει με ήττα του συνδυασμού του Τάκη Καλκαβούρα. Ήταν η πρώτη μου δημοτική υποψηφιότητα και η τελευταία του δασκάλου μου στο ιστορικό φροντιστήριο της Καλυψούς. Η αφίσα αυτή στόχευε σε μία πρώτη ανύψωση ηθικού του ευρύτερου προοδευτικού χώρου. Ήταν παράλληλα η πρώτη μιας πορείας που κατέληξε στη δημαρχιακή υποψηφιότητα του 2006.  Σε αυτή κάνει πρεμιέρα το μότο «ΑΓΑΠΗ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ» με την καρδιά η οποία χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.  

Καταχώρηση στον τοπικό Τύπο. Αναδεικνύεται η βασική παθογένεια του Φαλήρου. Μια «πιάτσα» 1.000 ατόμων, διαφεντεύει τις τύχες μιας πόλης περίπου 100.000 ψυχών. Το πρόβλημα παραμένει. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 το στοίχημα είναι να μπορέσουμε να απευθυνθούμε στους πολίτες του Φαλήρου που ΔΕΝ είναι διασυνδεδεμένοι με την «πιάτσα» και μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδιά της με τον πιο απλό τρόπο. Ψηφίζοντας…  

Η μεγαλύτερη φαληρική συλλογική επιτυχία όλων των εποχών όχι μόνο σε αθλητικό, αλλά γενικά σε κοινωνικό επίπεδο. Με εμπνευσμένη τεχνική ηγεσία, ιδρώτα στη φανέλα και ψυχή στην εξέδρα, το Φάληρο ως πόλη και ως ιδέα ανεβαίνει στην πρώτη εθνική. Είναι η μεγάλη χρονιά των παιδιών του Κώστα Σορώτου και του συνδέσμου φιλάθλων «Beach Boys». Λίγο αργότερα, η μεγαλύτερη επιτυχία θα μετατραπεί στη μεγαλύτερη απογοήτευση. Η ομάδα μας δεν θα παίξει τελικά στη μεγάλη κατηγορία… Ωστόσο, αυτή η ομαδική (!!!) φωτογραφία επέτρεψε σε κάποιους από εμάς να βρίσκονται στη σελίδα 252 της επίσημης ιστορίας του Π. Φαλήρου που εξέδωσε ο Δήμος τα επόμενα χρόνια.  

Καλοκαίρι του 2003. Ο Δ. Χατζηδάκης δεν έχει βρει ακόμη βηματισμό και οι μήνες περνούν χωρίς εμφανές έργο. Η δε κριτική «Σε αυτή την πόλη μόνο το καλοκαίρι επιτελεί έργο Δημάρχου» στρέφεται και στις δημοτικές αρχές της προ-Χατζηδάκη περιόδου.

Προσαρμογή της ρήσης του JFK στη φαληρική πραγματικότητα. Ζητούμενο η ανάπτυξη ενεργής φαληρικής συνείδησης. Αν δεν σώσεις εσύ το Φάληρο, δεν θα το σώσει κανένας Δήμαρχος. Τον τόπο σου, τον κουβαλάς στην καρδιά σου. Χωρίς καρδιά, ο τόπος είναι οικόπεδο.

Μπαίνουμε στη λογική της αεροφωτογραφίας και βλέπουμε την πόλη μας έξω από αυτή. Βάζουμε το Φάληρο στον γεωπολιτικό χάρτη και υποδεικνύουμε τον ρόλο του. Μπαλκόνι της Αθήνας, ανοιχτή πόλη, τουρισμός της μιας ημέρας, αξιοποίηση Δέλτα και Τάε-Κβον-Ντο. Το μότο «Φάληρο – Μπαλκόνι της Αθήνας» θα «δανειστεί» ο Δήμαρχος Δ. Χατζηδάκης σε συνέντευξή του (με πρωτοσέλιδο χτύπημα) δύο χρόνια αργότερα.  

«Το Φάληρο αρχίζει στο στάδιο». Αναδεικνύουμε τη ζωτικής σημασίας υπόθεση της αξιοποίησης του Τάε-Κβον-Ντο. Εστιάζουμε στις δυνατότητες χρήσης & διαχείρισης από τον Δήμο, τη χροιά τοποσήμου του κτιρίου, την ανάγκη να γίνει ο πνεύμονας στεγασμένων εκδηλώσεων μιας πόλης που κάνει τις εκδηλώσεις της σε πολιτιστικά κέντρα που είναι απλώς ισόγεια πολυκατοικιών, σαν να επρόκειτο για συνελεύσεις ενοίκων.   

Η κόκκινη αφίσα είναι διακριτή από μακριά και το μήνυμά της υπαγορεύεται (ξανά) από την ανάγκη ανάπτυξης φαληρικής συνείδησης στον πληθυσμό της «πόλεως – υπνωτηρίου». Η τέταρτη της σειράς «ΑΓΑΠΗ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ» παγιώνει την αναγνωρισιμότητα του προσώπου και της φιλοσοφίας της κίνησης.

Ο λογότυπος της καμπάνιας των «Ενεργών Θαμώνων» του Τάε-Κβον-Ντο. Εμφανιζόμασταν ομαδικά  σε εκδηλώσεις που γίνονταν στο ολυμπιακό «κλειστό» με το σήμα αυτό πάνω σε λευκά T-shirt σε μία προσπάθεια έγερσης διαλόγου για το θέμα. 

Με την ιδιότητα του μέλους του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ένωσης Διευθυντών Επικοινωνίας (EACD) ο Γιάννης Φρέρης βρέθηκε χθες στα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα. Το ελληνικό τμήμα της ένωσης (η οποία συσπειρώνει έναν ευρύ κύκλο ανώτατων και ανώτερων στελεχών επικοινωνίας από ολόκληρη την Ευρώπη) διοργάνωσε χθες εκδήλωση με θέμα το πλάνο επικοινωνίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις εκλογές της 25^ης Μαΐου. 

Κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του που άνοιξε την εκδήλωση διαλόγου με φοιτητές του τμήματος επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο κ. Φρέρης επισήμανε τα εξής:

«Στην εποχή που διανύουμε και για λόγους γνωστούς, η ευρωπαϊκή ιδέα, δηλαδή η διαδικασία της ένωσης των κρατών που καταστράφηκαν από τον πόλεμο, προκειμένου να συνεπιδιώξουν την ειρήνη και την προκοπή, θολώνει. Αυτό συμβαίνει όταν θολώνει η ελπίδα που γέννησε την ιδέα, δηλαδή όταν ο δρόμος προς την προκοπή είναι δυσδιάκριτος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να θυμηθούμε ότι ο ρόλος των ανθρώπων της επικοινωνίας είναι να είναι δημιουργοί ελπίδας (« A communicator is a hope creator »). Δεν υπάρχει πρακτικότερος και συμβολικότερος τρόπος για την εμφύσηση αισιοδοξίας σε μία υπόθεση συλλογικής οικοδόμησης του αύριο, από την εκλογική διαδικασία. Υπό αυτή την έννοια θέλω να ελπίζω ότι η πολιτική επικοινωνίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μπορέσει να κινητοποιήσει τη συμμετοχική συνείδηση του καθενός μας, αφού σε συνθήκες δημοκρατίας δεν υπάρχει χρησιμότερο εργαλείο διόρθωσης πορείας από την ψήφο».     

Από τότε που ξεκίνησε το εγχείρημα που λέγεται «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ» και μέχρι πριν λίγο καιρό, σε χτυπούσαν (δήθεν) φιλικά στην πλάτη, εκφράζοντας συμπόνια για ένα προδιαγεγραμμένο για εκείνους κακό δικό σου αποτέλεσμα. «Εκείνοι»… οι παραδοσιακοί δημοτικοί σύμβουλοι: «Μόκο» στο Δημοτικό Συμβούλιο και μάχη για μία πλαστική καρέκλα στην παρέλαση. Εκείνοι που πριν τις εκλογές σε μέτραγαν ως «ψηφαλάκι» μέσα στα πουγκιά τους. Μετά εσύ έγινες υποψήφιος (-α) του «ΕΜΕΙΣ» ή απλά εκδήλωσες ανοιχτά την προτίμησή σου για το πρώτο πληθυντικό. Και το χειρότερο για εκείνους ήταν πως δεν ήσουν ο μόνος (-η). Και ύστερα τους εξέθεσες, παράγοντας έργο εκεί που πεινάνε και πονάνε άνθρωποι, εκεί που το νερό είναι πράσινο, εκεί που τα παιδάκια κάνουν ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα κόπρανα, για να ανέβουν στις κούνιες… Όλα αυτά πριν καν ψηφιστείς (!!!). Μίλαγες με δημότες, φωτογράφιζες «πριν – μετά», απαντούσες με έργο. Αυτοί που σε έβλεπαν ή διάβαζαν τη μια προγραμματική θέση μετά την άλλη, άρχισαν να ανοίγουν τα μάτια τους. Να ξυπνάνε ως δημότες και πολίτες, ενώ είχαν κοιμηθεί ως «ψηφαλάκια». Και λίγο αργότερα ήσουν ανάμεσα στις εκατοντάδες γελαστές φάτσες που ήρθαν με όλο τους το κέφι σε εγκαίνια εκλογικού κέντρου που βρισκόταν σε συνοικία και όχι στο κέντρο. Τσιμπήθηκαν για να ξυπνήσουν, μα δεν κοιμόντουσαν. Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, έψαξαν τα ποσοστά τους που νόμιζαν στο ταβάνι και τα βρήκαν σε τροχιά προς το πάτωμα. Άρχισαν τη διαχείριση κρίσης πανικού, έτσι όπως είχαν μάθει. Παλαιοκομματικά και παλαιομαφιόζικα. Φοβερίζοντας. Υπενθυμίζοντας χάρες και υποχρεώσεις. Διασπείροντας ψέμματα. Όμως εσύ το κουτόχορτο το είχες πια κόψει και στον καθρέφτη σου δεν έβλεπες ένα βοοειδές. Δεν μασούσες. Δεν μασάς. Ψηφίζεις. Και ο κάθε κατεργάρης γυρνάει στον πάγκο του, αρπάζοντας για ενθύμιο μιας άλλης εποχής, την πλαστική καρέκλα της παρέλασης…        

Σε εκδήλωση που οργάνωσε χθες η «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ» με κεντρικό πρόσωπο την Υποψήφια Περιφερειάρχη Αττικής Ρένα Δούρου, βρέθηκε ο Γιάννης Φρέρης, εκπρόσωπος της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ». Απευθυνόμενος στην κ. Δούρου, έθεσε το μείζον περιβαλλοντικό πρόβλημα του ρέματος της Πικροδάφνης, παρακαλώντας την να κάνει γνωστή τη θέση της. Η υποψήφια για την κορυφαία αιρετή αυτοδιοικητική θέση στη χώρα, ανέφερε ότι το πρόγραμμα του συνδυασμού της περιλαμβάνει προτάσεις για το ζήτημα. Επισήμανε ωστόσο ότι είναι ντροπή το σχετικό σχέδιο ανάπλασης να εντάσσεται και να απεντάσσεται επαναληπτικά στα πλάνα ευρωπαϊκής χρηματοδότησης όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς ποτέ η λύση να έχει δρομολογηθεί. Ο κ. Φρέρης στιγμάτισε την εκπεφρασμένη άποψη του Δημάρχου Π. Φαλήρου ότι όσο εκείνος ζει δεν πιστεύει ότι θα δει οποιαδήποτε ανάπλαση, συμπεραίνοντας ότι από το σφιχταγκαλιασμένο πολιτικό «ντουέτο» των απερχομένων Δημάρχου και Περιφερειάρχη δεν πρέπει να αναμένεται φως. Τέλος, με το θάρρος μιας προσωπικής φιλίας χρόνων, ο πρώην Υποψήφιος Δήμαρχος και νυν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Π. Φαλήρου με τον συνδυασμό «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ», τη διαβεβαίωσε ότι κρατάει διαθέσιμο ένα ζευγάρι γαλότσες, για περιήγηση μέσα στα πράσινα νερά που κυλούν στο ρέμα, όταν εκείνη θα βρει το χρόνο για μία "επί κοίτης" επίσκεψη. Πιθανότατα με την ιδιότητα της εκλεγμένης Περιφερειάρχη.   

Μιλώντας με τη Δήμητρα…

Μέσω της σελίδας μας στο Facebook, είχα πριν λίγο καιρό, μία ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων με την κυρία Δήμητρα Αράπογλου, μιλώντας μαζί της για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ, όπως και η ίδια, στην πόλη μας. Ο διάλογος που ξεκίνησε σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, συνεχίστηκε σε βάθος, μέσα από κατ’ ιδίαν συνάντηση που ο Δημήτρης Πιτούλης και εγώ της ζητήσαμε πρόσφατα, προκειμένου να συζητήσουμε το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς της για το Δημοτικό Συμβούλιο με τον συνδυασμό μας. Η συνδημότισσά μας, η οποία πάσχει από κώφωση, ήρθε στο ραντεβού έχοντας διαβάσει και ενστερνιστεί τις προγραμματικές μας αρχές. Έτσι δέχθηκε με χαρά την πρόταση να συμμετάσχει στον αγώνα μας, συνεισφέροντας με τις ειδικές γνώσεις της στη βελτιστοποίηση της πολιτικής μας για τους συμπολίτες μας με αναπηρίες. Πάνω στην κουβέντα, μας αποκάλυψε πως είχε υπάρξει βουλευτής του ΛΑΟΣ μεταξύ 2007-2009 και πως ήταν η πρώτη κωφή βουλευτής στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Η συζήτηση τότε στράφηκε προς τις γενικότερες πολιτικές της θέσεις, μιας και δείχνουμε ιδιαίτερη επιμέλεια στην αποφυγή πολιτικών ακροτήτων. Από την ανταλλαγή απόψεων, έγινε προφανές ότι η συνομιλήτριά μας απέχει πολύ από τα πολιτικά άκρα. Μας προσκάλεσε μάλιστα να αναδιφήσουμε στα περιεχόμενα των μηχανών αναζήτησης του διαδικτύου προς επίρρωση του λόγου της. Ο Δημήτρης, προς τιμήν του, γνωρίζοντας τη συνειδητή απροθυμία μου για συνεργασία με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, άφησε σε εμένα την τελική απόφαση για το ενδεχόμενο προσχώρησης της κυρίας Αράπογλου στον συνδυασμό μας. Όμως το εμφανές για μένα κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ήταν ότι δεν συνομιλούσα με ένα πολιτικό χώρο, αλλά με έναν προσηνή άνθρωπο, που προσχωρούσε με όλη την ψυχή του στις δημοκρατικές ιδέες από τις οποίες διαπνέεται το πρόγραμμά μας. Της ευχήθηκα να είναι η πρώτη δημότης και δημοτική σύμβουλος Π. Φαλήρου για την οποία οι συνεδριάσεις θα τυγχάνουν διερμηνείας στη νοηματική και της ευχήθηκα καλό αγώνα στο πλευρό μας, υπέρ της ανεκτικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. 

Γιάννης Φρέρης 

Ο σύντροφος Γιώργος Παπαδόπουλος μπαίνει σήμερα στο νοσοκομείο. Μέχρι να βγει με το καλό "καινούργιος" από το σέρβις, ΕΜΕΙΣ θα πίνουμε κάθε μέρα ένα ποτηράκι στην υγειά του σε αυτά τα τραπεζάκια. Καλή επάνοδο λαϊκέ πρίγκιπα της Αμφιθέας! 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΕΡΗΣ

Εκπρόσωπος της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ»

Υποψήφιος Δημoτικός Σύμβουλος Συνδυασμού

"ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ"

Γεννημένος το 1967 και πατέρας μίας κόρης, είναι παιδί φραγκοσυριανής οικογένειας που εγκατέστησε ο ομώνυμος παππούς του στην Αμφιθέα το 1948. Ζει ακόμη τρεις δρόμους πιο πέρα από πατρικό του σπίτι και είναι Διευθυντής Εταιρικής Επικοινωνίας & Αειφόρου Ανάπτυξης της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου, όπως και μέλος του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Ένωσης Διευθυντών Επικοινωνίας (EACD).

Τον γιατρό Γιώργο Χαριτάκη και τον Πρόεδρο της Οικολογικής Συνεργασίας Παλαιού Φαλήρου Γιώργο Καλλιαμπέτσο, δύο καλούς φίλους και άξιους συμπολίτες, με ιδιαίτερα σημαντική πορεία στο οικολογικό κίνημα, είχα τη χαρά να συναντήσω σήμερα (4/5). Το γεγονός ότι είναι και οι δύο δεινοί ιστιοπλόοι, υπήρξε η αφορμή για την ευχάριστη έκπληξη του να συναντηθούμε στο σκάφος του πρώτου. Στο πεδίο της περιβαλλοντικής πολιτικής σημαντική ήταν η σύμπτωση απόψεων για τη σκοπιμότητα της ίδρυσης Οικολογικού Παρατηρητηρίου* Π. Φαλήρου, το οποίο υπήρξε προγραμματική θέση της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ», πριν ενσωματωθεί στο κοινό στρατηγικό πλαίσιο της σύμπραξης «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ».

Πέρα από τα περιβαλλοντικά θέματα, στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκε το ζήτημα της αποτροπής της απώλειας της κοινωνικής συνοχής, μέσα από την εφαρμογή απλών πολιτικών αλληλεγγύης, οι οποίες μπορούν να ενεργοποιούνται μέσα από την κοινωνική συναίσθηση των πολιτών. Καθένας μας συνεισέφερε σε αυτή την κουβέντα με τις προσωπικές εμπειρίες από τους επαγγελματικούς του ή άλλους ορίζοντες.

Και σε αυτή μου τη συνάντηση, έκδηλα κοινή ήταν η θλίψη από τη διαπίστωση του χρόνου που έχει χαθεί, χωρίς να χτιστεί έγκαιρα το «ΕΜΕΙΣ», πάνω από κόμματα και αγκυλώσεις που επέβαλλε επί σειρά ετών η πολιτική «πιάτσα» του Φαλήρου.

Χωρίσαμε χαμογελαστοί, με τη διάθεση και τη βεβαιότητα ότι θα σμίξουμε ξανά στη δράση, βοηθώντας ο ένας τον άλλον και όλοι μαζί το σύνολο, για να βιώσει η αγαπημένη μας πόλη την ποιοτική αναβάθμιση, την οποία στερήθηκε μέχρι τώρα.  

*Σύμφωνα με την αρχική ιδέα, το Οικολογικό Παρατηρητήριο θα διαχειρίζονται εγνωσμένης αξιοπιστίας περιβαλλοντικές ΜΚΟ, με την εποπτεία και τη στήριξη του Δήμου, προκειμένου να εξασφαλιστούν όροι επιστημονικής εξέτασης τοπικών θεμάτων όσο και υπερτοπικών, όπως η κατάσταση του Φαληρικού Όρμου και του ρέματος της Πικροδάφνης. Με τον τρόπο αυτό επιφυλάσσεται στο Δήμο μας θέση ενεργού διατοπικού περιβαλλοντικού πόλου. Ένας Δήμος που σκέπτεται και δρα ως ενεργός πολίτης οφείλει να δείχνει εμπιστοσύνη στις ειδικευμένες τοπικές ή/και υπερτοπικές κινήσεις πολιτών, αναζητώντας και βρίσκοντας τρόπο σύμπλευσης. Ο Δήμος οφείλει να μπει στη διαδικασία παρατήρησης της δράσης του από τρίτους φορείς, να κρίνεται δημόσια για τα περιβαλλοντικά του πεπραγμένα και να υποβάλλει πιστοποιημένο δημόσιο απολογισμό. Ο Δήμος – Πολίτης που ονειρευόμαστε, επιφυλάσσει χώρο για τις κινήσεις πολιτών, αναμένοντας από αυτές να λειτουργήσουν ως «Συνήγοροι του Περιβάλλοντος», ελέγχοντας το Δήμο και παροτρύνοντάς τον για τη λήψη καλύτερων και περισσότερων μέτρων.

Συνέντευξη Δημάρχου Παλαιού Φαλήρου στο ekloges-faliro.gr

ekloges-faliro.gr :

Πως  κρίνετε  την  κατηγορία  που  σας  προσάπτει  σύσσωμη η  αντιπολίτευση ότι δηλαδή ο  Δήμος επικεντρώνεται  στα  έργα  βιτρίνας (τα  έργα  στην παραλία) και  αφήνει  σε  δεύτερη  μοίρα  τις  άλλες συνοικίες  όπως  η  Αγία  Βαρβάρα ή  η  Αμφιθέα;

Διονύσης Χατζηδάκης:

Το  έργο  μας  και  η  δράση  μας απευθύνεται  σε  όλους  τους  Φαληριώτες, ανεξαρτήτως  ηλικίας, μόρφωσης, οικονομικής  και  κοινωνικής  κατάστασης. Όσον αφορά το έργο στην παραλιακή ζώνη αυτό  όχι  μόνο δεν αμφισβητείται αλλά χαίρει της εκτιμήσεως και της προβολής όχι μόνο Πανελλαδικά αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ήταν πράγματι μια τιτάνια προσπάθεια που άλλαξε όμως για πάντα την πρόσοψη και κυρίως την ταυτότητα της Πόλης αναδεικνύοντας  το  σημαντικό και μοναδικό ατού της, την μεγάλη ακτογραμμή. Αλλά το  τεχνικό μας έργο  υπήρξε  πολυδιάστατο, αφορά  όλους  τους  τομείς  και  κυρίως  όλο  τον  Δήμο  καθώς  τόσο  στο  κέντρο της  Πόλης  όσο και  στις  γειτονιές  έγιναν  εκατοντάδες  παρεμβάσεις, αναμορφώσεις και  διαμορφώσεις σε πλατείες, δρόμους, πεζόδρομους, πεζοδρόμια και  παιδικές  χαρές βελτιώνοντας την  ποιότητα  ζωής των  πολιτών και  αναβαθμίζοντας  το  αστικό  περιβάλλον. Επίσης θα ήθελα  να  αναφέρω τον εκσυγχρονισμό των  συστημάτων και μηχανισμών καθαριότητας, το πρόγραμμα συντήρησης των σχολείων καθώς και  τα προγράμματα του Κέντρου Πολιτισμού και  Άθλησης όπου πάνω από 3500 Φαληριώτες  συμμετείχαν δωρεάν ,  δίνοντας δημιουργική διέξοδο στις αναζητήσεις τους. Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα αποδεικνύουν το έμπρακτο ενδιαφέρον  αλλά και την αποτελεσματικότητα της Δημοτικής Αρχής για το σύνολο των τομέων δημοτικής δράσης. 

Συνέντευξη Δημάρχου Παλαιού Φαλήρου στο ekloges-faliro.gr

ekloges-faliro.gr :

Ποια  είναι  η  κατάσταση  που  επικρατεί  στο  ζήτημα  της  υιοθέτησης  του  θεσμού  του  συνηγόρου του δημότη ;  Έχετε  αναπτύξει μηχανισμούς προάσπισης των συμφερόντων του Δημότη και διαφάνειας στην άσκηση του Δημοτικού έργου;

Διονύσης Χατζηδάκης:

Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε πέρα από το νοικοκύρεμα και την εξυγίανση των οικονομικών, ακολουθήσαμε και  διασφαλίσαμε θεσμικά την διαφάνεια και την χρηστή διαχείριση, με ευεργετικές συνέπειες στην λειτουργία της διοίκησης και της πόλης. Εφαρμόσαμε το διπλογραφικό  λογιστικό σύστημα και λειτούργησε ο προληπτικός έλεγχος των δαπανών του Δήμου από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Καμία δαπάνη δεν πληρώνεται αν δεν εγκριθεί  και δεν αξιολογηθεί από αρμόδιο δικαστικό. Αλλά και οι ισολογισμοί μας από το 2004 ( πριν ούτε καν υπήρχαν) υπογράφονται  και πιστοποιούνται από Ορκωτούς Λογιστές  με αποτέλεσμα την  απεικόνιση όλων των οικονομικών μας μεγεθών με ακρίβεια, χωρίς ωραιοποιήσεις  και υπερβάσεις. Και φυσικά θα ήθελα να τονίσω την πλήρη μηχανογράφηση της Ταμειακής μας υπηρεσίας και των λοιπών βεβαιωτικών υπηρεσιών καθώς και την υιοθέτηση συστήματος συνεργασίας και ενημέρωσης των πάσης φύσεως λογαριασμών από την Τράπεζα Πειραιώς. Όλα αυτά δεν αποτελούν γενικόλογες εξαγγελίες αλλά λειτουργούν καθημερινά διασφαλίζοντας την διαφάνεια και την χρηστή διαχείριση του Δήμου. Όσον αφορά τον θεσμό του συνηγόρου του δημότη, ακολουθήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες αλλά δυστυχώς δεν επετεύχθη η διευρυμένη πλειοψηφία που προβλέπονταν από το νομικό πλαίσιο του θεσμού. Ευελπιστώ ότι σύντομα θα έλθουμε σε συνεννόηση με τις λοιπές δημοτικές παρατάξεις, βάζοντας στην άκρη τις οποιεσδήποτε άλλες σκοπιμότητες.  

Με στόχο την καλύτερη γνωριμία μέσα από την ανταλλαγή απόψεων, ο υποψήφιος δήμαρχος Δημήτρης Πιτούλης συναντήθηκε με τις τέσσερεις γυναίκες υποψήφιες δημοτικές συμβούλους, οι οποίες εντάχθηκαν στον  συνδυασμό «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ» κατόπιν προτάσεως της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ». Ο Γιάννης Φρέρης – ως εκπρόσωπος της «Άλλης Πόλης» - τις παρουσίασε σαν προσωπικότητες που περιβάλλει με απόλυτη εμπιστοσύνη και ειλικρινή εκτίμηση. Όπως υπογράμμισε εμφατικά, η συνεισφορά ποιοτικού ανθρώπινου δυναμικού στον κοινό συνδυασμό αποτελούσε εξαρχής θεμελιώδη προτεραιότητα. «Σκοπός μας δεν είναι να γεμίσουμε άκριτα ένα ψηφοδέλτιο, αλλά να μπορούμε με υπερηφάνεια να δεσμευτούμε για τους άξιους ανθρώπους που προωθούμε για να αναλάβουν αύριο τις τύχες της πόλης μας», τόνισε.  Τα πρόγραμμα της παράταξης βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αφού κοινή ήταν η διαπίστωση πως καλύπτει όλα εκείνα τα θέματα κοινωνίας και δημόσιου χώρου που έχουν ιδιαίτερη σημασία για τις Φαληριώτισσες. Με τη σειρά που φαίνονται στη φωτογραφία οι υποψήφιες είναι οι: Μαρία Μαργαρίτη (Δημοσιογράφος), Μαρίζα Παλτόγλου (Επιχειρηματίας), Πόλα Νικολάου (Κοινωνική Λειτουργός) και Μαρία – Ασπασία Ρούσσου (Ιδιωτική Υπάλληλος). 

Κατά το τηλεοπτικό debate υποψηφίων δημάρχων του 2006 είχα αναφέρει ένα στοιχείο που προκάλεσε από έκπληξη έως αμφισβήτηση. Ήταν η πληροφορία που είχα από τη φαρμακοποιό μου ότι τα περισσότερα φάρμακα που πωλούνταν τότε στο Φάληρο ήταν τα αντικαταθλιπτικά. Φέτος , 8 χρόνια μετά και ενόψει δημοτικών εκλογών, της έκανα την ίδια ερώτηση και μου απάντησε έτσι όπως φαίνεται και στη φωτογραφία. Για να επιβεβαιωθεί μάλιστα η ακρίβεια της πληροφορίας μέσα από διασταύρωση, με παρέπεμψε σε συνάδελφό της. Η πληροφορία όχι μόνο επιβεβαιώθηκε από άλλη φαρμακοποιό, αλλά τα στοιχεία ήταν – δυστυχώς – συντριπτικά: Σήμερα η πώληση των αντικαταθλιπτικών έχει υπερδιπλασιαστεί, ενώ των αντιψυχωσικών έχει οκταπλασιαστεί. Μπορεί τα δεδομένα αυτά (τα οποία μπορεί κανείς να ελέγξει και με τον προσωπικό του φαρμακοποιό) να απαντώνται και αλλού, σε λιγότερο ή περισσότερο ανησυχητικά ποσοστά. Εμείς όμως οφείλουμε να απαντήσουμε ζητώντας τη συμβουλευτική βοήθεια ειδικών. Τόσο το πλαίσιο πολιτικής της «Άλλης Πόλης» όσο και κοινό πρόγραμμα της συμπαράταξης «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ» περιλαμβάνει στρατηγικές υπέρ της κοινωνικής συμβίωσης και ενάντια στην αποξένωση, υπέρ της κοινωνικής αλληλεγγύης και κατά της δημοτικής αδιαφορίας. Στρατηγικές υπέρ του μεγάλου «ΕΜΕΙΣ», χωρίς το οποίο δεν μπορεί να σταθεί κανένα μικρό «ΕΓΩ».

Γιάννης Φρέρης

[ΣΗΜ. Αντιψυχωσικά είναι τα φάρμακα για τη θεραπεία των ψυχώσεων (σχιζοφρένεια, μανία, παραληρηματική κατάθλιψη κλπ)].     

Σήμερα που είναι η 47^η επέτειος της επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας (και αργία), προτείνουμε στους συνδημότες μας και τα παιδιά τους μία βόλτα - μνήμης και πολιτικής αγωγής - μέχρι το Τροκαντερό και το σημείο όπου είναι αγκυροβολημένη η πρόσφατη πολιτική ιστορία μας. Μία σύντομη διήγηση για τη στάση του καπετάνιου και του πληρώματος του αντιτορπιλικού «ΒΕΛΟΣ» παίρνει 1-2 λεπτά και βοηθάει τη συλλογική μας συνείδηση στην αποτροπή της εισόδου θαυμαστών του χουντικού καθεστώτος στο επόμενο δημοτικό μας συμβούλιο.  

Με αφορμή την ανακοίνωση των πρώτων ονομάτων του ψηφοδελτίου της ΡΑΚ με επικεφαλής τον Κώστα Μερκουράκη, πήγε το μυαλό μου σε μία πολύ χαρακτηριστική φωτογραφία της 25^ης Μαρτίου που είδα και κράτησα. Ο Κώστας περπατάει προς το μνημείο με το στεφάνι και σαν να βλέπει πίσω του την πολυκαιρισμένη δημογεροντία, μορφάζει με τον τρόπο που αποτυπώθηκε στο στιγμιότυπο. Θεωρώ ότι το στοίχημα ενός πολύ νέου και σεμνού ανθρώπου να αναμετρηθεί με ένα «καθεστώς» που κρατάει το Φάληρο μονίμως αγκυροβολημένο (παρά το ότι η μοίρα του επιφύλαξε ανοιχτό θαλάσσιο ορίζοντα) είναι ένα θετικό δεδομένο για την πόλη. Θεωρώ επίσης ότι ο δίαυλος διαλόγου που εγκαθιδρύσαμε νωρίς, είναι ήδη ένα πολύτιμο κεκτημένο και για τη μετεκλογική περίοδο. Τότε (και πέρα από πολλά άλλα κρίσιμα) ζητήματα, οι παρατάξεις που ομνύουν στο δημοκρατικό ήθος είναι πολύ πιθανό να κληθούν να διαχειριστούν τη διαφαινόμενη αλλαγή του πολιτικού καμβά του Δήμου, που ίσως προσβληθεί από λιγότερο ή περισσότερο έντονες αποχρώσεις του «μαύρου». 

Γιάννης Φρέρης      

Ο «Γύρος του Διαλόγου» ξεκίνησε. Στην πραγματικότητα είναι «Ο Γύρος του Φαλήρου» μέσα από μία σειρά επαφών με πολίτες, σε χώρους κοινωνικής συνεύρεσης, εκεί που χτίζεται το «ΕΜΕΙΣ». Περισσότερο ακούμε, περισσότερο σκεφτόμαστε αυτά που ακούμε και λιγότερο μιλάμε. Ενημερώνουμε για τις απαντήσεις που επιφυλάσσουν οι προγραμματικές μας θέσεις στα προβλήματα που μας αναφέρονται και είτε δεσμευόμαστε (όταν έχουμε τη λύση), είτε επιφυλασσόμαστε (όταν το ζητούμενο είναι σύνθετο). Όταν η κουβέντα περατώνεται, αποφεύγουμε να δηλώσουμε πολιτικάντικα ότι «θα ξανάρθουμε». Αυτό συμβαίνει εκ πεποιθήσεως, αφού δεν φύγαμε ποτέ και δεν θα φύγουμε ούτε και τώρα. Η ζωή μας ήταν πάντοτε στο Φάληρο. Η ζωή μας είναι το Φάληρο. Μας το θύμισαν οι άνθρωποι που συναντήσαμε χθες στην Αμφιθέα. Αυτοί που μας είδαν να μεγαλώνουμε στους δρόμους της και επωφελούνταν για να στείλουν μέσω ημών χαιρετισμούς στα «σόγια» μας. Γιατί το ΕΜΕΙΣ υπήρχε στο ΦΑΛΗΡΟ και επιβιώνει ακόμη, κόντρα στο δημαρχιακή λογική του «ΕΓΩ». Από τα δύο «Φάληρα», ΕΜΕΙΣ προτιμάμε το αυθεντικό. 

Η πρωτοβουλία διαλόγου για τη συσπείρωση των ανεξάρτητων δημοτικών παρατάξεων που πήρε η "Άλλη Πόλη", προσέκρουσε σε δύο αρχηγικά βέτο, που - όσο θεμιτά και αν είναι - στερούν από το Φάληρο ένα μεγάλο εναλλακτικό πόλο για την αλλαγή δημοτικής αρχής. Ως εκ τούτου, ο Γιάννης Φρέρης και ο Δημήτρης Πιτούλης, οι δύο εκπρόσωποι κινήσεων που δεν αξίωσαν αρχηγία, δημιούργησαν μια νέα κοινή πλατφόρμα, θεμελιωμένη στο διάλογο και την καλή θέληση. Η πρόθεση της νέας παράταξης "ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ", εστιάζει στο "πρώτο πληθυντικό" τόσο για να σταθεί απέναντι στο υπερ-εγώ του νυν Δημάρχου, τις κομματικές λογικές που επιμένουν να αποφασίζουν "ανθ' ημών" για την πόλη μας και τη "μεταβίβαση δαχτυλιδιών" σε διαδόχους, από πρόσωπα που διαφέντεψαν τις τύχες του Δήμου και νομίζουν ότι έτσι μπορούν να συνεχίσουν. Κάτι καινούργιο γεννιέται στο Φάληρο, από το Φάληρο, για το Φάληρο...   

Δεσμευόμαστε για τη δημιουργία Forum Αξιοποίησης Έμψυχου Δυναμικού Πόλης, με στόχο τον διάλογο με δημότες που προτίθενται να υποστηρίξουν οικειοθελώς τις ανάγκες που παρουσιάζονται σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής και της περιβαλλοντικής εγρήγορσης. Στη μεγάλη οραματική μας προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς πρόθυμος, με βασική ωστόσο προϋπόθεση τα «καθαρά μάτια» και τα «καθαρά χέρια».

Κατόπιν πρωτοβουλίας κοινού φίλου, συναντήθηκαν χθες «για έναν καφέ» ο εκπρόσωπος της κίνησης «ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ» Γιάννης Φρέρης και η υποψήφια Δήμαρχος Ολυμπία Αναστασοπούλου, με αντικείμενο τις δυνατότητες ευρείας σύμπραξης μεταξύ ανεξάρτητων παρατάξεων. Ο κ. Φρέρης υποδέχθηκε ως θετικό στοιχείο τον σοβαρό και μετρημένο λόγο της κυρίας Αναστασοπούλου, επισήμανε ωστόσο ως πρόβλημα τη μη-δημοσιοποίηση προγράμματος μέχρι τώρα από την πλευρά της, όπως και το σκεπτικισμό της έναντι του ενδεχομένου να ΜΗΝ είναι η ίδια επικεφαλής σε περίπτωση σύμπραξης μεταξύ δημοτικών κινήσεων. Ας σημειωθεί ότι ο κ. Φρέρης – σε όλες τις συναντήσεις του με επικεφαλής άλλων παρατάξεων – έχει μεταφέρει την καλή θέληση της «Άλλης Πόλης» περί μη-απαραίτητης πρωτοκαθεδρίας δικού της στελέχους, συναντώντας ωστόσο την ειλημμένη απόφαση περί προσωπικής ηγεσίας και από την πλευρά του κ. Γ. Βασιλείου.