Μια ωραία ατμόσφαιρα

Όσοι θυμόμαστε την «ωραία ατμόσφαιρα» που επικράτησε στη συνεδρίαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου, νιώθουμε ότι ξαναείδαμε για πολλοστή φορά το ίδιο έργο, το οποίο «επαναπροβάλλεται» την τελευταία δεκαπενταετία (και βάλε).

Οι φωτογραφίες αρχείου της 17ης Σεπτεμβρίου (τις οποίες θεωρούμε πιο εποικοδομητικό να αντικαταστήσουμε εδώ με Ντίνο Ηλιόπουλο και Παντελή Ζερβό) μιλάνε από μόνες τους για το εύθυμο και θεσμικά χαλαρό κλίμα, το οποίο αποτελεί κανόνα. Από την προηγούμενη συνεδρίαση έχουμε συγκρατήσει την ξαναϊδωμένη εικόνα με τη σακούλα με τα πατατάκια κάτω από το έδρανο, η οποία τροφοδοτούσε δύο αντιδημάρχους, καθώς και και τη φράση «εγώ που ερχόμουν και σε μάζευα νύχτα από τα κ@λόμπαρα» που εκτοξεύθηκε από πρώην σε νυν αντιδήμαρχο κατά τη διάρκεια έντονης αντιπαράθεσης.

Η υπογράμμιση των παραπάνω δύο αναμνήσεων δεν εκπορεύεται από πολιτική πολεμική εναντίον προσώπων που οι συνδημότες μας εκλέγουν συνειδητά και σταθερά εδώ και πολλά χρόνια, αλλά από την επιθυμία μας να επιστρέψει σημαντικό μέρος του δημοτικού μας συμβουλίου στο ηθικό minimum που απαιτεί η αποστολή του.

Παγίδα και κατάρα συνάμα είναι το κλίμα οικειότητας που εγκαθιδρύεται μεταξύ «των ίδιων και των ίδιων» προσώπων που συμμετέχουν στα κοινά και το δημόσιο βίο της πόλης. Είναι γνωστό ότι από τα μέλη και το ακροατήριο του δημοτικού συμβουλίου, ως τις σωματειακές δραστηριότητες του Φαλήρου, συναντά κανείς τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα (μηδέ ημών εξαιρουμένων). Αυτή η αλληλοεξοικείωση δημιουργεί τόση ηθική χαλαρότητα, όση επικρατεί και μεταξύ των μελών μιας νεανικής «παλιοπαρέας» που δείχνει ανοχή στις παρεκτροπές των μελών της.

Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι μεγαλώσαμε πια. Το ότι μεγαλώσαμε μαζί δεν πρέπει να μας ξεγελάει. Τα κοινά της πόλης δεν είναι μια χαρούμενη εκδρομή μεταξύ παλιόφιλων. Είναι αγωνία, είναι σχεδιασμός, είναι πάθος για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο. Είναι ευγενής αντιπαλότητα μα και στοίχημα ήθους.

Άμεση και εύκολη διέξοδο αποτελεί η διεύρυνση της δημοσιοποίησης των συνεδριάσεων, μέσα από την πλήρη διαδικτυακή αναμετάδοση ή μαγνητοσκόπησή τους και φιλοξενία στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου.

Ο δε λόγος που προκρίνουμε αυτή τη λύση είναι δυστυχώς η αμφιβολία μας για τον εθελοντισμό των εκπροσώπων μας ως προς μία δημόσια προσωπική αυτοδέσμευση ήθους ενός εκάστου, ακόμη και αν συγγραφέας του προσωπικού κώδικα τιμής ήταν «εις έκαστος δεσμεύων εαυτόν».