Με αφορμή την ανακοίνωση των
πρώτων ονομάτων του ψηφοδελτίου της ΡΑΚ με επικεφαλής τον Κώστα Μερκουράκη,
πήγε το μυαλό μου σε μία πολύ χαρακτηριστική φωτογραφία της 25ης
Μαρτίου που είδα και κράτησα. Ο Κώστας περπατάει προς το μνημείο με το στεφάνι
και σαν να βλέπει πίσω του την πολυκαιρισμένη δημογεροντία, μορφάζει με τον
τρόπο που αποτυπώθηκε στο στιγμιότυπο. Θεωρώ ότι το στοίχημα ενός πολύ νέου και
σεμνού ανθρώπου να αναμετρηθεί με ένα «καθεστώς» που κρατάει το Φάληρο μονίμως
αγκυροβολημένο (παρά το ότι η μοίρα του επιφύλαξε ανοιχτό θαλάσσιο ορίζοντα)
είναι ένα θετικό δεδομένο για την πόλη. Θεωρώ επίσης ότι ο δίαυλος διαλόγου που
εγκαθιδρύσαμε νωρίς, είναι ήδη ένα πολύτιμο κεκτημένο και για τη μετεκλογική
περίοδο. Τότε (και πέρα από πολλά άλλα κρίσιμα) ζητήματα, οι παρατάξεις που
ομνύουν στο δημοκρατικό ήθος είναι πολύ πιθανό να κληθούν να διαχειριστούν τη
διαφαινόμενη αλλαγή του πολιτικού καμβά του Δήμου, που ίσως προσβληθεί από
λιγότερο ή περισσότερο έντονες αποχρώσεις του «μαύρου».
Γιάννης Φρέρης
0 σχόλια: