Γιάννης Φρέρης: Μιλώντας με τη Δήμητρα

Μιλώντας με τη Δήμητρα…


Μέσω της σελίδας μας στο Facebook, είχα πριν λίγο καιρό, μία ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων με την κυρία Δήμητρα Αράπογλου, μιλώντας μαζί της για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ, όπως και η ίδια, στην πόλη μας. Ο διάλογος που ξεκίνησε σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης, συνεχίστηκε σε βάθος, μέσα από κατ’ ιδίαν συνάντηση που ο Δημήτρης Πιτούλης και εγώ της ζητήσαμε πρόσφατα, προκειμένου να συζητήσουμε το ενδεχόμενο υποψηφιότητάς της για το Δημοτικό Συμβούλιο με τον συνδυασμό μας. Η συνδημότισσά μας, η οποία πάσχει από κώφωση, ήρθε στο ραντεβού έχοντας διαβάσει και ενστερνιστεί τις προγραμματικές μας αρχές. Έτσι δέχθηκε με χαρά την πρόταση να συμμετάσχει στον αγώνα μας, συνεισφέροντας με τις ειδικές γνώσεις της στη βελτιστοποίηση της πολιτικής μας για τους συμπολίτες μας με αναπηρίες. Πάνω στην κουβέντα, μας αποκάλυψε πως είχε υπάρξει βουλευτής του ΛΑΟΣ μεταξύ 2007-2009 και πως ήταν η πρώτη κωφή βουλευτής στην ιστορία του ελληνικού κράτους. Η συζήτηση τότε στράφηκε προς τις γενικότερες πολιτικές της θέσεις, μιας και δείχνουμε ιδιαίτερη επιμέλεια στην αποφυγή πολιτικών ακροτήτων. Από την ανταλλαγή απόψεων, έγινε προφανές ότι η συνομιλήτριά μας απέχει πολύ από τα πολιτικά άκρα. Μας προσκάλεσε μάλιστα να αναδιφήσουμε στα περιεχόμενα των μηχανών αναζήτησης του διαδικτύου προς επίρρωση του λόγου της. Ο Δημήτρης, προς τιμήν του, γνωρίζοντας τη συνειδητή απροθυμία μου για συνεργασία με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, άφησε σε εμένα την τελική απόφαση για το ενδεχόμενο προσχώρησης της κυρίας Αράπογλου στον συνδυασμό μας. Όμως το εμφανές για μένα κατά τη διάρκεια της συνάντησης, ήταν ότι δεν συνομιλούσα με ένα πολιτικό χώρο, αλλά με έναν προσηνή άνθρωπο, που προσχωρούσε με όλη την ψυχή του στις δημοκρατικές ιδέες από τις οποίες διαπνέεται το πρόγραμμά μας. Της ευχήθηκα να είναι η πρώτη δημότης και δημοτική σύμβουλος Π. Φαλήρου για την οποία οι συνεδριάσεις θα τυγχάνουν διερμηνείας στη νοηματική και της ευχήθηκα καλό αγώνα στο πλευρό μας, υπέρ της ανεκτικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. 

Γιάννης Φρέρης 

0 σχόλια: