Οι χαρταετοί του Μίκη και του Φαλήρου

Με αφορμή την παρατήρηση των ιστιοπλοϊκών σκαφών που ανοίγονταν στον Φαληρικό όρμο, πριν από δέκα χρόνια, ένας από εμάς αγνάντευε από τον λιμενοβραχίονα της μαρίνας του Φλοίσβου το σημείο όπου το γαλάζιο της θάλασσας γινόταν ένα με το γαλάζιο του ουρανού. Έτσι, όσο ξεμάκραιναν τα πλεούμενα, τα πανιά τους έδιναν την εντύπωση ότι ήταν χαρταετοί, έτοιμοι να σκαρφαλώσουν ψηλότερα στο στερέωμα. Ο φίλος δεν άργησε να γράψει στον Μίκη Θεοδωράκη, παρακαλώντας τον να χαρίσει στο Παλαιό Φάληρο το κομμάτι που φέρει τον τίτλο «Χαρταετοί» και ανήκει στο έργο «Η γειτονιά των αγγέλων». Ο Μίκης απάντησε θετικά, καταλήγοντας με την εξής φράση: «Γι’ αυτό το Φάληρο της Μνήμης και της Αγάπης, φυσικά δωρίζω ό,τι μου ζητήσουν». Από τότε η πόλη μας διαθέτει το πιο υπέροχο μνημείο, αφιερωμένο σε εκείνη από έναν πολύ μεγάλο Έλληνα. Υπέροχο και μοναδικό, καθότι άφθαρτο. Σε αντίθεση με όλα τα άλλα φθαρτά μνημεία, όλων των άλλων πόλεων, το δικό μας είναι φτιαγμένο από νότες…